2 Ocak 2016 Cumartesi

Puthane'de | Savaş Çağman

Akıl putsa ve ben Putperest? Aşk ateşse ve ben Ateşperest? ya yürek Cebrail ise ve ben Sâbiî? Ya istemiyorsam Cennetinizi? Ya taliplisi isem tenha Cehenneminizin?
Dilenmeyi seçene dek kim dilenci muamelesi yapabilir? Bu nasıl bir azamet içinde kaybolmuş fıtrattır ki hangi Vaftiz, hangi Zemzem bunu yıkayabilir... Kendine kutsal süsü veren, neyi bildiğimi neyi bilmediğimi nereden biliyorsun? Bu evrende bir böceğin, bir ağacın, bir tozun bile bilgeliği varken... Bazısı bilmemeyi seçebilirken... Sen Cennet için yarış... Sana öfke veren azametin çatallı kuyruğu, sivri boynuzunu görmeden... Bilmeden parçası ol Kötünün... Sen buna bir din adı bile bulmuşsun, hıncın hınçtan başka ismi olamaz...
Sana Hikmetten ve Aydınlanmadan bahsedecek birileri çıkacak yolun boyunca; eğer bu kişiler tümcelerinde cinsel ya da sahiplenme üzerine arzu, beğenme, istek varsa kanma sözlerine, onlar sadece kötü akıl verir, ilkin yüreğini yokla, en büyük öğretmen yüreğindir... Senle bulutların arasından eğilip konuşacak bir Öğretmen bekleme ya da kanat çırpışlarını Meleklerin, sensin Öğretmen, sensin Yol, sensin Öğreti... Kurtarmaya talip olanlar sahtedir, çünkü seni kurtaracak olan da kendin'sin, yolunda yürürken iyi yol arkadaşları lazım sana, buna ısrarla talip olanla hiçbir yere gidemezsin... Duan nefesin, Tapınak bedenin, Putun aklın, Rehberin ise yüreğin... ararken göklerde bak ne kadar da sana yakın... Selam, Aşk ve Dua... yürü yolunda... | 9-2-2013 İstanbul