Sānkhya Psikolojisi ve Patanjali Yoga tekniği, dini yansımalar olan Jainizm ve Gosāla Öğretisi aslında büyük üstat Heinrich Zimmer’in de belirtiği üzere Hint-Ari göçü öncesi Hindistan’ın yerel halklarına ait bir görüştür. Hemen hemem Budizm çağdaşı olan Jainizm ve Gosāla Öğretisi’nde Karma yağ sürülmüş bir bedene yapışıp kalan tozmuş gibi anlatılır. Bu toz Jiva denilen sonsuz, pür ve saf özü boyar. Karma’nın türleri vardır;
Jnāna-āvarana-karma: Gözden gizleyen karma, bir örtünün örtüğü gibi gerçekle ruh arasını örter
Darshana-āvarana-karma: Doğru algıyı gizleyen karma, bekçinin kapıda beklemesi gibi sizi engeller
Vedanīya-karma: Hoş ve nahoş duygular uyandıran karma, tüm hayat deneyimlerinin acı ve sevinçten oluşmasına neden olan karmadır
Mohanīya-karma: Aldanışlık ve karışıklık yaratan karma, bize sarhoş edici maddelerle gelen karmadır
Āyush-karma: Bireysel yaşamın devamını sağlayan karma, bizi hayata bir iple bağlar gibidir, ömrümüzün süresini biçen karmadır
Nāma-karma: Kişiselliği sürdüren karma, ismimizle gelen karmadır
Gotra-karma: Kişinin içinde doğduğu aileyi belirleyen karma, aileden gelen yükümüzü anlatır
Antāraya-karma: Engeller meydana getiren karma, bu karmanın birçok alt başlığı vardır
Gosāla Öğretisi ve Jainizm genel başlıklarını bu şekilde belirlediği toplam 148 çeşit karma ve bunların sonuçlarından bahseder. Karma’dan kurtulma konusunda bir ayırma ve saflaştırma tekniği benimseyen bu öğretiler karma’nın sebebini durdurmayı amaç edinir. Bu tekniğin ana dayanak noktası da ahimsā yani zarar vermeme prensibi olarak açıklanmaktadır.
