Anneannem, "Elmas çamura da düşse elmastır" derdi. İşte anımsanması gereken yegane şey'imiz bu... Değerinizi size unutturmaya meyleden bir dönemden geçiyoruz. Anımsayın, elmas elmastır, ne olursa olsun elmas olarak kalacaktır...
Şiddetin en fena aksi öz-ayna'da kalan kiridir. Şiddet övüldükçe büyür, şekillenir. Şiddet, şekli ve yönü ne olursa olsun; sadece eylemde değil, düşüncede de kirleticidir. Öz, yani ruh ve evrenin aynası olansa insan, ki her dem öz-ayna'sının parlak ve saf kılmalı.
Bedeninizde bu kiri muhafaza etmeyin. Şu an, büyük bir duygusal karışıklık içindeyiz, duygularımız bulanık bir suyun halinde, ki bu yüzden sakinlikle durmak gerekiyor. Öncelikle durdurmanız lazım, düşüncelerinizi durdurmanın en iyi yolu Oruç haline girmektir. Oruç bitince, hayatınıza bakın, şefkatle, yargılamadan, suçlamadan. Yeni Bir Hayat için, bir defter edinin. Bu deftere sahip olduğunuz tüm maddi ve manevi varlıkları yazın. Ne çok şeyiniz var, ne çok yükünüz var. Oruç bitince gördünüz, mideniz iki yumruğunuz kadar; doymak aslında ne kolay. Size ait olanla değil, ne sizin parçanız bununla ilgilenin. Korkmayın! Siz kalın! Siz olmak, korkmamak, anımsayın!... Nesnelerle, araçlarla yaşamıyorsunuz siz, siz kalarak yaşıyorsunuz... Mücadele alanımız artık kendimiz olarak kalmak alanı, işimiz çok zor... İçinizdeki elmas hep parıldasın...
