Can dost Murat Meriç'in çok hoş bir değimi vardır kovalaklamak diye... Kitap kovalaklamak, kaset kovalaklamak, plak kovalaklamak. Bizim neslin merakı yüksek olanların ömrünün büyük kısmı bu kovalaklamaklarla geçti durdu. Bizim kuşağımız hiçbir bilginin elde edilemediği, her vahanın kolayca kuruduğu bir ortamda, kendi kendine kaza kaza müzik kültürünü edindi. Tam anlamıyla deneme yanılma yolu ile. Birkaç kitap, tek tük dergiler, onlarda da yalan yanlış bilgiler. Bizim için alınan her kaset, her plak bir sonrası için kronolojide bir geriye gidişti. Tam da bu Cumhuriyetin tepeden aşağıya devrimsel yönü gibi, önce elimize geçen grubu dinleyip sonra onun referansını izlerdik. Mesela Guns And Roses, beni The Cult'a götüren gruptur, referans ettikleri Aerosmith, Ramones veya Sex Pitols'u az çok biliyrodum. Sonra The Cult çıktı karşıma, ilk Sonic Temple albümünü keşfettim, sonra kronolojide geriye, köke gidip Electric albümüne neredeyse tapındım. Sanırım o bilgi kırıntılarına zor ulaşmak değerliydi. Şimdi tüm külliyatı bir tıkla indiren bir nesle bunun tadını anlatmak çok boşuna geliyor. Bu yüzden sanırım çok gereksiz dinlemeler yaptığımız gibi, çokça müzik dinledik; o dinlemelerle de sağlam bir müzik zevki geliştirdik. Ayrım yapmadan, büyük bir iştahla yaptık bunu. Bizim kuşağın müzik sevgisinin neslinin tükendiğini düşünüyorum ne yazık ki... Hele o hediye karışık kasetler yapmalar ve paylaşmalar, gerçekten özlüyorum...
