Evet yalnızım. Hayatıma almaya değer kişiler olmadığı için değil, artık sofralar kurmaktan, kuş sütüne dek donatmaktan yorulduğum için. Yalnızlık üretmek için şart, kendi kendine kalınca iyileşirsin bazen. Yalnızken tutunacak bir şeyler gerekir; eskiden bu şarkı yazmaktı. Uzun süredir yazamıyorum çünkü ruhumun çeperini kazımak gibi şarkı yazmak, artık o acıya da tahammülüm yok. Herkes gibi mutlu olmayı arıyorum; yalnızlığı temrin ederek. Sabahki alıştırmam kendimi anımsamak. Öğlenki alıştırmam hizmette olmak. Aşkam ki ise anımsamak sevdiğimi. Bir tanecik fotoğrafımız var, başka da yüzüm döneceğim mihrap yok. Evet yalnızım. Fotokopi kağıdı denizinde, o tekrarlar/olmazlar tufanında gemimi yüzdürmek istemedim. İki seçenek vardı; boğulmak, boğulmak. İkisini de seçtim. Evet yalnızım; içim tamamen senle dolu... Niye biliyor musun? Buna tek kişilik yalnızlık denilmesin diye... | 17-10-2015 İstanbul
